„Mamy, wracamy” na rynek pracy!
4 maja 2015 r. odbyło się spotkanie z Martą Waszczuk, autorką książki „Mamy, wracamy”. Spotkanie poprowadziła Agata Aleksandrowicz „Hafija” z ramienia Wydawnictwa „MAMANIA”, które było pomysłodawcą tej książki. My też tam byłyśmy, aby zdać krótką relację ze spotkania tym mamom, które nie mogły w nim uczestniczyć.
Marta Waszczuk opowiedziała mamom swoją historię. O tym, jak pojawienie się dzieci zmieniło jej drogę zawodową, jak czasem życiem kieruje przypadek…
Autorka w swojej książce m.in. odpowiedziała na pytania przychodzące do głowy wielu kobietom, które stają się matkami i po upływie urlopu macierzyńskiego myślą o powrocie do pracy. Przedstawiamy niektóre z nich oraz krótkie odpowiedzi na nie. Te, które udało nam się uzyskać w czasie wspomnianego spotkania, w warszawskiej księgarni Dom Książki MDM.
- Dlaczego warto pracować?
Według piramidy ludzkich potrzeb Abrahama Maslova praca może zaspakajać potrzeby człowieka od tych najbardziej potrzebnych – fizjologicznych (np. płaca umożliwia zaspokojenie potrzeby jedzenia, ubrania, mieszkania) aż do potrzeb wyższego rzędu – samorealizacji (rozwój osobisty, kreatywność). Praca poprawia często samopoczucie, powoduje wzrost poczucia własnej wartości (gdy ktoś nas docenia). Dzięki pracy nawiązujemy relacje z różnymi ludźmi, współpracujemy z nimi.
- Jakie są moje możliwości?
Niektóre mamy przebywając na urlopie macierzyńskim, czy jeszcze dłużej w domu, codziennie zajmując się dziećmi i domem mogą zacząć czuć się niedoceniane, nic niewarte. Dlatego warto wychodzić z domu, spotykać się z innymi mamami, przyjaciółmi. Być otwartą na kontakty, nowe znajomości. Jeśli czas na to pozwoli dobrze jest robić inne rzeczy niż opieka nad dziećmi. Można zająć się swoimi pasjami, czy wykorzystać te pasje do podzielenia się nimi z innymi osobami np. zacząć pisać bloga. Pracowanie, nawet jeśli nie jest związane z zarobkowaniem, pokazuje nasze możliwości i nigdy nie wiadomo, czy nie otworzy nam drogi do nowej pracy. Wiele mam wraz z przyjściem na świat dzieci zmienia zupełnie swój profil zawodowy.
- Skąd czerpać siłę i wsparcie?
Można znaleźć w swoim otoczeniu kogoś, kto wierzy w nas, w nasze pomysły, podtrzyma na duchu, będzie wspierać. Kogoś, kto spojrzy na nasz pomysł innym okiem. Pokaże inne możliwości, czy ewentualne zagrożenia. Warto poszukać grup wsparcia, osób, które mają podobny system wartości, prowadzą podobny styl życia.
- Czy mama musi spać?
Sen jest podstawową potrzebą zaraz po jedzeniu. Powinniśmy spać ok. 7-8 godzin, aby dobrze pracować, myśleć i działać. Nie można wyspać się na zapas, czy odespać nieprzespane noce. Potrzebujemy snu, by nasz umysł był sprawny i byśmy dobrze funkcjonowali. Ta potrzeba powinna być zaspokojona.
- Czy dam sobie radę?
Niezbędna jest do tego sieć wsparcia. To nasza wioska współuczestnicząca w realizacji celów. Należy do niej dużo bliższych i dalszych osób, które nam pomagają (partner, sąsiedzi, żłobek, niania, przyjaciółki). Silna więź wsparcia jest nam szczególnie potrzebna w trudnych, ważnych momentach. Jeśli mamy wsparcie, to jest wówczas duża szansa, że dojdziemy do wytyczonego celu.
- Co mogę robić? Jakie są formy zatrudnienia?
Jeśli spojrzymy na to z szerszej perspektywy, to możliwości zatrudnienia jest ponad 20. Dobrze jest zastanowić się, co mamy do wyboru, co nam najlepiej pasuje i dopiero podjąć decyzję. Jeśli nie mamy pomysłu dla siebie, to warto np. podjąć działalność charytatywną w ramach wolontariatu w fundacjach, stowarzyszeniach czy w innych organizacjach poza rządowych zbierając doświadczenia. Nawet jeśli wydają nam się bezwartościowe. Czasami hobby może stać się źródłem zarobkowania.
- Co zyskuje kobieta wracając do pracy?
Dzieci mają przykład mamy pracującej i same mają inny stosunek do pracy (szacunek), mąż zyskuje zadowoloną, spełnioną żonę, a rodzina samodzielność w niektórych obszarach. Często mamy pracują tak, że pozostali członkowie rodziny nie zauważają tej pracy. Wszystko „samo się robi” i jest to normalne. Mama aktywna zawodowo ma mniej czasu i nie powinna bać się prosić o pomoc. Nie jesteśmy heroskami i nie musimy same wszystkiego robić. Partner, czy inna osoba nie wykonają danej czynności gorzej, lecz inaczej.
- Jak poradzić sobie z lękiem?
Każda kobieta ma różne lęki. Czy da sobie radę jako pracownik, matka, żona? Czy dziecko poradzi sobie bez jej obecności non stop w domu? W oswojeniu z lękami pomaga metoda „małych kroków”. W ten sposób łatwiej jest oswoić się z nową sytuacją, odnaleźć się niej. Poza tym, jeśli mama potrafi odnaleźć się w nowej roli, to i dzieciom jest łatwiej zaadoptować się w innej dla nich sytuacji. Warto zadbać o dobrą opiekę dla dzieci, a po godzinach poświęcić im choć 15 minut. Spędzać z nimi czas tak, by był efektywny, bez telefonów, maili, prac domowych, itd. Nie ważna jest ilość tego czasu, ale jego jakość.
- Jak zagłuszyć poczucie winy?
To, że mamy wracające do pracy mają poczucie winy, zostawiając dzieci pod opieką innej osoby, często jest zasługą otoczenia. Otoczenie, w którym przebywamy pozwala sobie na krytykę, ocenę naszych decyzji. Warto wówczas otaczać się osobami, które nam sprzyjają, wspierają nas w podjętej decyzji, szukają pozytywnych stron sytuacji, a nie tylko tych złych. Łatwiej jest, gdy decyzja o powrocie do pracy jest naszą własną decyzją, zgadzamy się z nią wewnętrznie. W razie ewentualnych problemów mniejsze jest wówczas poczucie winy.
- Jakie mama ponosi koszty?
Koszty naszych decyzji są zależne od hierarchii wartości. Po drodze spotyka się trudności, jednak doświadczenia budują, rozwijają nas. Czasami okazuje się, że podjęta decyzja była słuszna, ale zdarza się, że żałujemy dokonanego wyboru. Jednak nawet dzięki złej decyzji można odnaleźć zupełnie inną drogę życiową.
Zapraszamy zatem do zapoznania się z opracowaniem, które zawiera inspirujące historie kobiet i praktyczne wskazówki. Może „Mamy, wracamy” przyczyni się do Waszego sukcesu?
